Wandeling door de wijngaarden in de Douro
Eind april heb ik met een vriendin een heerlijke wandeling door de wijngaarden in Pinhão gemaakt.
Het was geweldig wandelweer.
De Douro vallei lag er betoverend bij.
De zon werpt haar warme gloed over de terrasvormige heuvels, waar rijen druivenstokken zich uitstrekken tot aan de horizon, als een lappendeken van groen.
Na het verlaten van de autobaan gaan we via Peso da Regua de route de N222 langs de Douro rijden.
We genieten al volop van de prachtige uitzichten op de wijngaarden.
We passeren diverse quinta’s te herkennen aan de enorme borden in hun wijngaard.
Zoals het prachtige Quinta Nova da nossa senhora do Carmo.
Een grote quinta met tuinen waar je kunt wandelen.
Goede wijnen kun je proeven. Er is een goed maar prijzig restaurant met ook een spectaculair uitzicht.
Verder passeer je Quinta do Tedo waar je ook een proeverij kunt doen.
En even verderop zie je het bord dat verwijst naar Quinta do Panascal waar je tevens een rondwandeling in de wijngaard kunt maken, met een audiotour waarin de ins en outs worden verteld over de verschillende druivensoorten van deze regio.
Na de prachtige route langs de Douro te hebben gereden komen we aan in Pinhão.
We parkeren de auto en gaan op zoek naar een taxi.
We lopen richting het prachtige station, waar je beslist even een kijkje moet gaan nemen om de authentieke tegeltableaus te bewonderen
We vinden een taxi die ons naar het uitzichtpunt, “Miradouro Casal de Loivos" brengt.
Adembenemend is het panoramische uitzicht over de Douro vallei.
De rivier de Douro kronkelt als een zilveren lint door het landschap, omringd door steile hellingen bedekt met weelderige wijngaarden.
Het is een moment waarop de schoonheid van de natuur je sprakeloos maakt.
We starten onze wandeling door de wijngaarden, en volgen de rood-gele markeringen.
Omringd door de stilte, behalve het vrolijke gefluit van de vogels, genieten we van de uitbundige kleuren en de zoete geur van de wilde bloemen.
Als kleine juweeltjes schitteren goudgele margrieten tussen de wijnstokken.
De bijna zeldzame rode klaprozen wiegen zachtjes in de bries, en de korenbloemen voegen met hun felblauwe bloem nog een extraatje toe aan het kleurenpalet.
Misschien wat poëtisch maar als je zo door die wijngaarden wandelt voelt dit ook echt heel speciaal.
Naarmate je verder wandelt, kom je misschien een herder tegen met zijn kudde schapen, of een lokale boer die in zijn wijngaard aan het werk is.
De terrassen waarop de druivenranken groeien worden ondersteund door eeuwenoude stenen muren.
Je ziet hier het echte handwerk van vroeger, het harde werk van de wijnboer die met hart en ziel zijn wijngaard koestert.
Uiteindelijk bereik je het dorpje Pinhão.
Wat mij betreft zou er door het dorp wel een frisse wind kunnen.
Er komen zoveel toeristen door het jaar heen, maar echt charmant kan ik het niet noemen.
Wat niet inhoudt dat je weer snel verder zou moeten gaan.
Want er zitten een paar leuke restaurantjes, en een leuke wijn/tapas bar.
Terwijl aan de oever van de rivier de rabelo boten af en aan varen.
Voor een klein tochtje van een uur over de Douro stap je gerust op één van deze authentieke boten.
Soms is het zelfs mogelijk op de boot te genieten van een klein proeverijtje.
Geen zin een boottochtje, maar wel in een leuk tochtje met de trein?
Stap dan in op het station van Pinhão en rijd naar het eindstation van dit spoor naar het dorp Pocinho.
De rit voert je langs stukken van de Douro die met de auto niet te bereiken zijn.
Na al deze activiteiten is het beslist goed toeven op één van de terrasjes aan het water.
Terwijl je geniet van een glas portwijn en misschien wel een heerlijke lunch, sla je de schilderachtige beelden van de vallei op op je eigen harde schijf.
Nog even over de rabelo boten…
De majestueuze boten die je tijdens de wandeling in de verte voorbij hebt zien varen over de Douro.
Misschien heb je zelfs wel een klein boottochtje gemaakt in deze authentieke boot.
Met hun elegante silhouetten en wapperende zeilen roepen de Rabelo-boten herinneringen op aan lang vervlogen tijden, toen ze werden gebruikt om de kostbare vaten portwijn stroomafwaarts te vervoeren naar de historische kelders van Vila Nova de Gaia.
Gedurende eeuwen waren deze schepen de enige manier om de oogst van de wijngaarden naar de wijnkelders aan de monding van de rivier te brengen, waar de wijn zou rijpen en verouderen voordat hij werd verscheept naar alle hoeken van de wereld.
Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen van een dagje Douro vallei.
